Politologia, Uniwersytet Jagielloński

Mosze Bergstein · Mędrzec Syjonu Dołączył: 02 Mar 2006 Posty: 2421 Przeczytał: 0 tematów

Olej - ogólna żenada.

Timmy

Olej

Mosze Bergstein · Mędrzec Syjonu Dołączył: 02 Mar 2006 Posty: 2421 Przeczytał: 0 tematów

Naprawdę coraz większy poziom żenady osiągasz.

Zresztą mam dla Ciebie radę. Nie dyskutuj ze mną, specjalisto od czytania ze zrozumieniem, to nie będziesz osiągał mojego poziomu.

karolka

Timmy-Ależ proszę.
A tekst raczej jako subtelną aluzję do mojej skromnej osoby Razz

Tandrill

Timmy

Czysta spekulacja dlatego, bo żołnierze AK walczyli na rozkaz, byli karną armią - gdy po wojnie dostali rozkaz iść do domów, to większość poszła i zaczęła wieść owe normalne życie (a potem ew. mogli być z niego wyciągnięci i zakatowani - czyli są "cudzą ofiarą"). Tylko że nie wszystkim dano taką szansę, bo w powstaniu padł rozkaz "zabić się tu i teraz".

Trochę paranoicznych argumentów użyłeś, Tandrill... Rolling Eyes
Samym morale nie da się wygrać bez broni. A we wrześniu mieliśmy o wiele więcej przesłanek, żeby liczyć na pomoc, a i świat nie znał tego nowego typu wojny.

Tak jak nie oczekuję potępienia żołnierzy września, tak i powstańców - upamiętnić ich można, ale oczekuję, żeby nie fundować im tak hucznych obchodów z całą szopką i tworzeniem niemal sielankowego obrazu, jakie to wtedy były "piękne dni". Za to oczekiwałbym bardziej trzeźwej, krytycznej oceny dowództwa.

Mosze i Olej - taka prośba, w miarę możliwości wyjaśnijcie sobie osobiste kwestie mniej publicznymi kanałami Wink

Tandrill

W ogóle nie rozumiem Twojej logiki - ci którzy polegli w walce z Niemcami popełnili samobójstwo - a np. taki Józef Kuraś był cudzą ofiarą...

Oczywiście, że samym morale się nie da wygrać - już zresztą któryś raz powtarzam, że faktycznie samodzielnie AK by do Berlina nie doszła i nie ma się co oszukiwać - ale nie w tym rzecz; rzecz w tym, że nie była to samobójcza szarża na karabiny maszynowe (jak w Ostatnim Samuraju, albo innym gniocie;) ), ale zacięta walka, która trwała 2 miesiące...
Fakt, walka bez pomocy z zewnątrz skazana na niepowodzenie (ale co do tego się chyba wszyscy zgadzamy)

Mówisz, że we wrześniu mieliśmy więcej przesłanek - ale wkrótce się okazało, że Francuzi dupy nie ruszą - a jednak walka trwała dalej...
Przed wybuchem Powstania było dużo przesłanek mówiących, że sowieci nie pomogą - ale mimo wszystko, można było mieć nadzieję że przynajmniej się nie zatrzymają - w końcu czegoś takiego też jeszcze świat "nie widział".
Zresztą gdybać można - ale tak jak wspomniałem wcześniej ... choć szanse były znikome i podjęcie ryzyka wiązało się ze strasznymi konsekwencjami; to nie należy zapominać o tym, że mogła być to ostatnia okazja do podjęcia walki - i czy przypadkiem obowiązkiem dowództwa nie było jednak jej wykorzystanie?

Timmy

Olej

Tandrill

Timmy

Krótko, bo nie chce mi się powtarzać po raz setny Razz

Tworzenie świadomości jest potrzebne, jasne - ale można by ją tworzyć na podstawie (też) zwycięstw, a nie wychwalać klęski, tym bardziej beznadziejne. I tu się łączy wskazana potrzeba legendy, ale i nieco krytycyzmu, który nie ma "zakłócać powszechnych obchodów" a uczyć realnej oceny, nie postawy Chauvina.

--> secudno: znów, skala beznadziejności decyduje - oczywiście, że dopuszczam tu nawet i śmierć, ale musi się to wiązać z jakąś korzyścią, możliwą do osiągnięcia, jak np. poświecenie części armii, aby osłonić odwrót reszty; tu jednak było beznadziejnie od początku.
co do reszty - zgoda

Tandrill

To też krótko, bo to jedynie powtórka innych koncepcji:
-nie zawsze klęska jest propagandowo bezużyteczna (vide Alamo), choć generalnie się zgadzam, że nacisk powinien być bardziej położony na zwycięstwa - i chyba nawet na tym forum swego czasu wspominałem, że program szkolny należałoby dość mocno zmodyfikować eksponując nie te momenty kiedy nas, ale kiedy my...
-postawę patrioty-filozoda, albo patrioty-męża stanu to można wpajać tysiącom; miliony w najlepszym wypadku zostaną przy Chauvinie