Politologia, Uniwersytet Jagielloński

Kamil Aleksander · Dołączył: 11 Wrz 2007 Posty: 228 Przeczytał: 0 tematów

I stało się. Nowym szefem SLD wybrany został towarzysz Grzegorz Napieralski. Wojciechowi Olejniczakowi łzy się kręcą w oczach, bo to chyba koniec jego błyskotliwej kariery w Sojuszu. Ja nie wykluczam, że były prezes SLD wyjdzie z partii i utworzy coś nowego na lewicy pod protektoratem i na fundamencie "Krytyki Politycznej" oraz Sławka Sierakowskiego. Ciekawy jestem także czy dawni towarzysze z PZPR zostaną powitani z otwartymi rękami w "nowym SLD" pod przewodnictwem "polskiego Zapatero"? W gruncie rzeczy nie ukrywam, że jestem przeciwnikiem politycznym polskiej lewicy i cieszę się z zamieszania, które jeszcze bardziej osłabia tamto środowisko polityczne.

Kamil Aleksander · Dołączył: 11 Wrz 2007 Posty: 228 Przeczytał: 0 tematów

"Napieralski to młoda wersja Stefana Olszowskiego". Stefan Niesiołowski (PO)

Timmy

No, to równie dobrze można rzec o Rydzyku - "Belzebub".

Ja tam liczę, niezależnie od moich krytycznych pogladów na lewicowość, że jednak się nie rozpadną, co zresztą wydaje mi się bardzo prawdopodobne. A jak ktoś się cieszy, że scena polityczna nam się zacznie rozpadać (bo teraz mamy względną stabilizację), to gratuluję przyszłościowego patrzenia i zważania na szeroko rozumiany interes państwa.

wincent ferrer

Kamil Aleksander · Dołączył: 11 Wrz 2007 Posty: 228 Przeczytał: 0 tematów

WINCENT ferrer: Ehh ciągle dzisiaj słyszę o tym Napieralskim, że aż redaktora naczelnego "Krytyki" z Niego zrobiłem. Ale kto wie, może na to też się "szykuje" Smile

TImmy: TO, że w 2005 roku doszło na lewicy do trzęsienia ziemi jest tylko i wyłącznie winą prowadzonej przez nich polityki. Od tego czasu pojawiają się tam wstrząsy wtórne, których liczba wzrosła w ostatnich miesiącach. A to chcąc nie chcąc prowadzi do rozpadu i podziałów w tamtym środowisku. Jak to już kilkakrotnie podkreślałem w Polsce, jak w każdym demokratycznym państwie żyją ludzie o lewicowych poglądach, natomiast w naszym kraju taka nowoczesna lewica dopiero się formułuje. Ja natomiast nie widzę Napieralskiego jako polskiego Zapatero. Jego zachowanie i ostatnie wypowiedzi sprawiają, iż kojarzy mi się on bardziej ze starym sld-owskim betonem partyjnym, aniżeli z europejskimi socjal-demokratami. Dlatego mam dziwne przeświadczenie, że Wojtkowi Olejniczakowi i głównie otoczeniu Sierakowskiego, Borowskiego, Celińskiego, Balickiego ciężko będzie pogodzić się z tym, że to Napieralski przejął stery w Sojuszu. Najbliższe tygodnie zapewne pokażą czy coś się "święci".

karolka

Timmy

I co, Kamil, jakoś Ci się [link widoczny dla zalogowanych] - Olejniczak zadeklarował, że zamierza współpracować z nowym szefostwem SLD.

I to jest ta istotna różnica mentalna między prawicą i lewicą w Polsce: pragmatyzm u drugich vs wyolbrzymianie osobistych urazów u pierwszych, co skutkuje coraz to nowymi rozłamami (choćby niedawny przypadek Jurka, pomijając apogeum sprzed 1993r czy dzieje AWS). No cóż, mimo wszystko uważam, że lepiej wychodzą ci - osobiście i jako współtwórcy obrazu partii, co umieją się odnaleźć po przegranej ciągle w tym samym ugrupowaniu, niż tworzyć kolejną kanapówkę i wylądować na politycznym aucie.

Piszesz, że Napieralski nie jest "nowoczesny" - a może właśnie takiego kogoś lewica w Polsce chce/potrzebuje? Zauważ znaczącą różnicę między Polską a Hiszpanią: PRL jednek kojarzy się wielu dość pozytywnie i N. chce to jakoś zdyskontować. Poza tym, mnie się podoba, że wreszcie w SLD jest szansa na jakiś zwrot przeciwko kościołowi katolickiemu - bo póki co, to tylko trzęsą tyłkiem przed episkopatem.
Nie to, że będę na nich głosował, jak to będą propagować, ale chodzi mi o jakąś logiczną konsekwencję nazywania się lewicą.

Kolejne - co ma do sytuacji w SLD Borowski, Celiński, Balicki? Onie już dawno uciekli w tonącego statku, który jednak wciąż pływa, a ich szalupa się gdzieś zagubiła na tym oceanie. Ale zostaje im zawsze poczucie, że zachowali się honorowo, nie? Osobiście dażę sympatią tych liderów, ale owego pragmatyzmu nie mają za grosz.
Uważam, że Olejniczak ze swoją grupą z SLD nie odejdzie, więc tamci panowie nie mają co zacierać rączek Wink

sarchinius

No, zobaczymy, co zrobi Napieralski. Jeśli pójdzie na bój z PO i będzie walczył z w jednym szeregu z Kaczyńskim przeciw PO, to nie zyska raczej sympatii, straci część żelaznego elektoratu, który był antysolidarnościowy, a teraz antypisowski. Chyba jednak, że PO będzie spadać będzie poparcie na łeb, to wtedy część niezdecydowanych wyborców PO nie pójdzie głosować na PiS, ale na SLD, bo głosowała nań przed 2007 czy 2005 rokiem.
A co ze zwrotem w lewo, to zależy. Wielkomiejski elektorat jest często liberalny obyczajowo, no ale ich znajomi i ojcowie byli w "S" i prędzej zagłosują na PO, żeby nie dopuścić PiS do władzy albo pójdą nie głosować.
Natomiast jeśli o zwrot w lewo w sensie gospodarczym, to będziemy mogli powiedzieć, że SLD będzie lewicą społ-gosp, gdy osiągnie dużo wyższe poparcie na Grn. Śląsku (gdzie ma przec. lub niższe poparcie w stos. do kraju) i w Nowej Hucie niż np. na wsi wielkopolskiej. Na razie od 1989 z wyj. 2001 roku bywało tak, że robotnicy głosowali na Sld w mniejszej skali niż ogół społeczeństwa (może z wyj. Czerwonego Zagłębia i Łodzi Smile

). Ale to nie będzie szybkie do nadrobienia. Mit "s" jako związku zawodowego walczącego z lewicą trwa, mimo swej absurdalności ideologicznej.

Kamil Aleksander · Dołączył: 11 Wrz 2007 Posty: 228 Przeczytał: 0 tematów

Myślę, że jest narazie za wcześnie by mówić o tym czy dojdzie do rozłamu czy nie. Olejniczak nie miał innego wyjścia w tym momencie, jak tylko zadeklarować dalszą współpracę. Czas pokaże jak będzie im układała się współpraca, i pewnie także czy Olejniczak ma jakieś sensowne zaplecze w SLD, by utworzyć coś nowego, bo mi ciężko sobie wyobrazić sobie obecnie taką piękną współpracę miedzy obydwoma liderami. Raczej zalatuje to powstaniem czymś w rodzaju dwóch ośrodków władzy.

"Czyli twierdzisz, że afery wszelakiej maści (bo to przecież przez nie ludzie się od nich tak znacząco odwrócili), w jakie się SLD umoczyło, było rezultatem celowej polityki ugrupowania? Gratuluję..." (Timmy)

Aby orzec o czyjejś winie nie potrzebne jest działanie celowe, ale wystarczy również nieumyślność (chociaż w tym wypadku to raczej zaniechanie i co najmniej świadoma nieumyślność ze strony czołowym polityków SLD). I z cała pewnością winę i odpowiedzialność za te afery posiada SLD, bo to oni byli wówczas u władzy. Bo to z ich środowiska wywodzili się ludzie uwikłani w różne afery i to wreszcie czołowi politycy SLD nie robili długo nic albo prawie nic by temu przeciwdziałać. Ruszyli się dopiero po ujawnieniu afery Rywina, co okazało się szczytem góry lodowej. A, że SLD było towarzystwem wzajemnej adoracji w najgorszym tego słowa znaczeniu pokazała decyzja o ułaskawieniu Sobotki przez Kwaśniewskiego. A ponadto , to nie tylko afery były przyczyną odwrócenia się ludzi od tego ugrupowania, ale także fatalne ustawy i kompletna nieudolność w niekótrych dziedzinach (np służba zdrowia - bo to oni właściwie zatrzymali reformę zdrowia). Zaczęli coś robić sensownego dopiero jak Belka został premierem, czyli pod koniec swoich rządów.

A co do sprawy stosunku do Kościoła Katolickiego, to śmieszy mnie takie podejście Napieralskiego. Nie przesadzajmy, że KK obecnie ma aż taki duży wpływ na politykę państwa, bo są to raczej populistyczne hasła, a ponadto odstraszają także potencjalnych wyborców, bo stawiają partię w świetle antyklerykałów i propagatorów homoseksualizmu, zamiast uwydatniać społeczno-socjalne postulaty.

Timmy

SLD pod Napieralskim walcząca z PO razem z PiS? WOW

Jedyna ich szansa, to właśnie uderzenie, choćby minimalne w kościół, oraz socjal - tu sprzyja im sytuacja, bo gospodarka ma się dobrze. Czyli klasyka lewicy.

A co do przytoczonych przec Ciebie, Sarchinius, tradycyjnych bastionów (nie tylko lewicy) - wg mnie został po nich najwyżej mit, nie będący wyznacznikiem.

wincent ferrer

[link widoczny dla zalogowanych]

slodkich snów Razz

Mosze Bergstein · Mędrzec Syjonu Dołączył: 02 Mar 2006 Posty: 2421 Przeczytał: 0 tematów

Mary$ · Dołączył: 09 Mar 2006 Posty: 1409 Przeczytał: 0 tematów Skąd: z jutra

CZŁOWIEK - ŁOŚ

No, semestry mijają, a Sarchinius nadal w intelektualnych Himalajach.

Olej

Napieralski jest zapatrzony w Zapatero jak w obraz. Wydaje się, że tak silny antyklerykalizm nie przejdzie w Polsce, jednak w Hiszpanii, kraju jeszcze do niedawna równie konserwatywnym co Polska, jakaś rewolucja obyczajowa jednak się dokonała. Myślicie, że tacy ludzie jak Napieralski czy Sierakowski jakimś cudem (sic!) rozdziewiczą ten kraj z zaściankowej cnoty?